سایت مرکز فقهی

شبهات و تحریفات جنگ جمل 
مؤلف: رضا ابراهیمی کلیری 
صفحات:   250      ناشر: مرکز تخصصی ائمه اطهار 
نوبت چاپ: 1402
این دفتر در هشت فصل تدوین شده است. در فصل اول در ضمن سه گفتار نقش هر یک از سران جمل و معاویه مورد کنکاش قرار گرفته تا روشن شود که قاتلین عثمان چه کسانی بودند. در یک گفتار جداگانه نیز به ممانعت امام از قتل عثمان و شواهد آن پرداخته تا مشخص شود که نسبت دادن قتل عثمان به آن حضرت یک تحریف تاریخی  است. در فصل دوم و در ضمن سه گفتار اجماعی و اختیاری بودن بیعت مردم با امام علی7 و علت تخلف عده¬ای از بیعت مورد بررسی قرار گرفته تا شبهات این بخش مرتفع شود. در فصل سوم و در ضمن سه گفتار علل استنکاف امام علی7 از بیعت، انتخابی نبودن امامت و انگیزه¬های امام از پذیرش بیعت تبیین شده تا تحریفاتی نظیر اعتقاد امام مبنی بر الهی نبودن امامت بر همگان روشن گردد. در فصل چهارم و در ضمن سه گفتار مباحثی همچون دستور داشتن امام7 از رسول خدا6 در مورد جنگ¬ها، بیعت شکنی از منظر اهل سنت و پاسخ به شبهه مسلمان کشی  تبیین شده تا امثال ابن¬تیمیه جنگ-های امام را اجتهاد شخصی قلمداد نکنند.
فصل پنجم بیشترین تحریفات را به خود اختصاص داده است. مباحث مربوط به مواضع امام علی7در برابر اصحاب جمل مانند بررسی نماز خواندن،  دفن کردن و برادر خواندن اصحاب جمل و پشیمانی از جنگ توسط آن حضرت و مخالفت امام حسن7 با جنگ جمل در این فصل تبیین شده است. فصل ششم تبیین اهداف اصحاب جمل از ایجاد جنگ را بر عهده دارد تا دشمنان نتوانند اصلاح امت اسلام را هدفی برای ایجاد فتنه قرار دهند و در تبلیغات خود مرتب از آن سخن بگویند. فصل هفتم به بررسی نقش و جایگاه عایشه پرداخته تا روشن گردد آیا او حقیقتا در بهشت با پیامبر اکرم6 است و آن حضرت سر بر دامن او رحلت کرده یا اینکه در پشت این مطالب حرف¬های دیگری نیز وجود دارد. حکم خروج زنان پیامبر از خانه، سگ¬های منطقه حوأب، طلاق عایشه و توبه او از جمله اموری است که در این فصل به آن پرداخته شده است. در آخرین فصل جایگاه و نقش طلحه و زبیر تبیین شده است. بررسی حواری و سیف الله بودن زبیر، عشره مبشره، توبه و اجتهاد طلحه و زبیر، فرار زبیر از میدان جنگ و جهنمی بودن قاتل او از جمله موضوعاتی است که بیشترین تحریفات در آن رخ داده و پژوهش پیش رو سعی کرده تا این موضوعات را تبیین نماید.

 

دسته بندی: 
تعداد بازدید :22
کليه حقوق اين سايت متعلق به مرکز فقهي ائمه اطهار (ع) است.