موضوع:
بررسی تطبیقی جایگاه و اعتبار حدیث موقوف، نزد اهل‌سنّت و امامیه (با تأکید بر دیدگاه حنفیه و امامیه)
نویسندگان
محمدحنیف حسین زایی
دانشجوی دکتری، رشته مذاهب فقهی، دانشکدۀ مذاهب اسلامی، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم.
اسدالله رضايي
دانش آموخته دکتری، رشته مطالعات تطبیقی مذاهب فقهی، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، پژوهشگر همکار پژوهشگاه بین المللی المصطفی(ص).
سيدحسن مجتهد عسکري
استادیار، گروه حقوق و فقه مقارن، دانشکدۀ مذاهب اسلامی، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم.
علی فارسی مدان
استادیار، گروه حقوق و فقه مقارن، دانشکدۀ مذاهب اسلامی، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم.
چکیده
اعتبار و عدم اعتبار حدیث موقوف میان اهل‌سنّت و امامیه از یک‌سو، سایر اهل‌سنّت با احناف از سوی دیگر، امامیه و حنفیه از طرف سوم، مورد اختلاف است؛ جمهور اهل‌سنّت آن را مطلقاً حجّت می‌دانند. اما احناف، حجیّت آن را مشروط به اشتهار و عدم مخالفت با سنّت پیامبر(ص) و دیگر صحابه می‌کنند. در مقابل، امامیه منکر اعتبار آن هستند و این در حالی است که منابع حدیثی امامیه و اهل سنت، مملو از احادیث موقوف است. لذا این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی در صدد این است که توافق احناف و امامیه، باتوجه به مبانی اعتبار آن، در چه نقطه‌ای امکان‌پذیر است؟ یافته‌های تحقیق نشان داد حدیث موقوف نزد اهل‌سنّت، شامل مجموعۀ قول صحابی، می باشد و حجیّت آن هرچند مورد اختلاف است؛ لکن جمهور اهل‌سنّت آن را حجّت می‌دانند. امامیه اگرچه آن را جزو مرسلات شمرده ولی همانند بسیاری از احادیث که مورد اعتماد دوطرف قرار گرفته، در اینجا نیز سرانجام احناف و امامیه در نقطه‌ای که حدیث موقوف به معصوم برسد، یا مُرسلِ ثقه و یا صحابی مجتهد، آن را نقل کند به توافق و نقطه مشترک رسیده‌اند.
برای دریافت اصل مقاله وارد لینک شوید.
