موضوع: بررسی تطبیقی روشهای مشترک فریقین در تصحیح روایات ضعیف
نویسندگان
حمید محمدی
دانشجوی دکتری رشته علوم قرآن و حدیث، دانشکده علوم و معارف حدیث دانشگاه میبد
علی محمد میرجلیلی
استاد تمام گروه علوم قرآن و حديث، دانشگاه میبد
مهدی غلامعلی
دانشیار دانشکده علوم و معارف حدیث، دانشگاه قرآن و حدیث، قم
چکیده
حصول اطمینان به صدور روایت از جانب معصوم همواره حائز اهمیت بوده و با شناخت احوال راویان درهم تنیده است و هر ایرادی در سند، این امکان را فراهم میکند که اعتبار روایت را از جانب صدور دچار خدشه کند. بدون شک برخی از روایاتی که از طریق شیعه و اهلسنّت بهدست ما رسیده، دچار عارضۀ ضعف سند هستند و از طرف دیگر صِرف ضعف سند، دلیل بر حذف روایت از دائرۀ گزارۀ دینی نیست؛ ازاینرو، برخی از دانشمندان فریقین برای تصحیح روایات ضعیف، راهکارهایی ارائه کردهاند. حال سؤال این است که دانشمندان فریقین برای رفع خِلَلهای احتمالی وارده بر أسناد برخی از روایات، از چه راهکارهای مشترکی سود جستهاند و از چه قرائنی برای این امر استفاده کردهاند؟ پژوهش پیش رو بهدنبال پاسخ به پرسشهای فوق، با روش توصیفی ـ تحلیلی و با تکیه بر منابع متقدّم و متأخّر شیعه و اهلسنّت سامان یافته است. نتیجۀ پژوهش بیانگر این است که شیعه و اهلسنّت برای تصحیح احادیث ضعیف، در پنج راهکار با یکدیگر مشترک هستند که عبارتند از: تصحیح مراسیل راویان ثقه، انتساب با صیغۀ جزم، تعدّد أسناد روایت ضعیف، تسامح در ادلّۀ سنن و وجود روایت در کتب معتبر.
برای دریافت اصل مقاله وارد لینک شوید.
