موضوع: چگونگی آشنایی زیدیه با نهج البلاغه و تاثیرات علمی متقابل
نویسندگان
مصطفی سلطانی
استادیار دانشگاه اديان و مذاهب
محمد افشاری
دانش پژوه سطح چهار تاریخ و سیره پیامبر مرکز تخصصی ائمه اطهار
چکیده
نهج البلاغه مقدسترین متن دینی شیعه پس از قرآن کریم، و از جمله منابع حدیثی است که نزد برخی از اهل تسنن نیز از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. زیدیه به دلیل اهمیت و جایگاه شخصیت امام علی 7 به عنوان یکی از نمادهای برجسته برای زیدیان، اهتمام بسیار بالایی نسبت به روایت، قرائت و سماع نهج البلاغه داشتند. بر همین اساس نوشتار حاضر، به تحقیق و بررسی چگونگی آشنایی زیدیان ایران و یمن با نهج البلاغه و تاثیرات علمی متقابل آنان می‌پردازد. روش تحقیق در این مقاله توصیفی ـ تحلیلی و روش گردآوری مطالب به صورت کتابخانه‌ای می‌باشد. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد، زیدیان ایران از طریق همزیستی با شیعیان و امامان معصوم: و مجاورت با عالمان شیعه با نهجالبلاغه آشنا شده‌اند. اما آشنایی زیدیان یمن با این اثر از طریق مهاجرت عالمان زیدی طبرستان به یمن و دست‌یابی به نسخ نیشابوری می باشد. عنایت به سیرة عالمان زیدی در اثبات جایگاه علمی ویژه برای مبدأ نهجالبلاغه، اهتمام به نقل و استنساخ، تألیف شروح و... نمونه‌هایی از خدمات علمی آنان نسبت به نهجالبلاغه می‌باشد. بهرهوری علمای زیدی از کلام حضرت و نهجالبلاغه در علم کلام، فقه و اخلاق و الگوپذیری از نهجالبلاغه در متون ادبی را می‌توان ازجمله تأثیرات نهج البلاغه در تراث علمی زیدیه دانست.
برای دریافت اصل مقاله وارد لینک شوید.
