موضوع: بررسی مقارنهای دیدگاه مفسران و فقیهان امامیّه و اهلسنّت در تفسیر آیۀ 187سورۀ بقره
نویسندگان
سیدجعفر صادقی فدکی
استادیار پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی
رضا مهدیان فر
دانشیار دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم
چکیده
قرآن کریم در آیۀ 187 بقره، مقاربت با همسران و حدوث جنابت را در شبهای ماه رمضان بر مکلّفان مباح شمرده است؛ اما در اینکه بقای بر جنابت تا طلوع فجر جایز است یا خیر، در میان مفسران و فقیهان امامیّه و اهلسنّت، دو دیدگاه عمده وجود دارد. عموم مفسران و فقیهان اهلسنّت و برخی مفسران و فقیهان امامیّه با استناد به اطلاق آیه و امر به مباشرت در آن تا طلوع فجر و برخی روایات، بقای بر جنابت را تا طلوع فجر جایز شمردهاند. در مقابل، مشهور مفسران و فقیهان امامیّه با استناد به روایات اهلبیت، بقای بر جنابت تا طلوع فجر را بر مکلّف حرام و این عمل را باطل کنندۀ روزه دانستهاند. در این پژوهش با روش توصیفي ـ تحلیلی، ضمن بیان دو دیدگاه مفسران و فقیهان شیعه و اهلسنّت دربارۀ آیۀ یادشده، دیدگاه دوم، نظریۀ صحیح قلمداد شده است و ضمن نقد دلایل دیدگاه نخست، این دیدگاه با استناد به شواهدی از متن آیه و روایاتی از رسول خدا9 و اهلبیت: تقویت گردیده است و با دلایل یادشده ثابت شده است که باقی ماندن بر جنابت تا طلوع فجر حرام و باطل کنندۀ روزه است. ازاینرو بر مکلّف واجب است قبل از طلوع فجر غسل کند.
برای دریافت اصل مقاله وارد لینک شوید.
