موضوع: نقد و بررسی ادلۀ عدم مشروعیّت عزاداری
نویسنده
رسول چگینی
دانشجوی دکتری تاریخ اسلام، دانشگاه باقرالعلوم(ع)، قم
چکیده
عزاداری برای اولیاء الهی یکی از شعائر اسلامی است که از سوی شیعیان و برخی اهلسنّت بهعنوان امری مشروع و حتی پسندیده شناخته شده است. امّا وهابیّت و برخی چهرههای اهلسنّت با استناد به شش دلیل، عزاداری را نامشروع قلمداد کردهاند. در این مقاله، با توصیف دیدگاه منکران و تحلیل متنی و دلالی آن، این ادلّه در بوته نقد گذاشته شده است. حرمت نیاحه، مهمترین دلیل عدم مشروعیّت عزاداری بیان شده که با واکاوی معنا و مصداق نیاحه، تفاوت آن با عزاداریهای مرسوم آشکار میشود. بدعت بودن دلیل دیگری است که ثبت سیره پیامبر و صحابه در برگزاری عزاداری برای شهداء، کلّیّت این دلیل را مخدوش میکند؛ امّا عدم مشروعیّت برگزاری عزاداری بیش از سه روز نیز مستند روایی قابل قبولی ندارد و عمل پیامبر خدا در عزاداری برای مادرشان پس از حدود 50 سال، آن را نفی میکند. عذاب شدن میّت با صدای گریهکنندگان نیز دلیل کاملی نیست؛ زیرا مراد از تعذیب در این روایات، اذیّت شدن با صدای نیاحه مذموم است و در عزاداری، این نیاحه وجود ندارد. لزوم تسریع در دفن میّت و تجدید حزن ادلۀ دیگری است که منکران عزاداری به آن استناد میکنند امّا این دو دلیل، هیچ صراحتی در حرمت عزاداری ندارند.
برای دریافت اصل مقاله وارد لینک شوید.
