دلالت حدیث کسر اصنام بر افضلیت و امامت امیرمؤمنان(ع) با تکیه بر منابع اهل‌سنت
نویسندگان
سیدعلیرضا رفیعی علویجه
دانش پژوه سطح چهار، امامت تطبیقی، موسسه آموزش عالی ائمه اطهار(ع)، قم.
محمد باقر مرتضوی نیا
استادیار، گروه فلسفه و کلام، جامعة المصطفی(ع) العالمیه ، قم.
چکیده
یکی از احادیث کلیدی و مغفول مانده در موضوع اثبات امامت امیرمؤمنان علی(ع)، حدیث کسر اصنام است. این حدیث با تکیه بر برهان افضلیت، ظرفیت لازم برای اثبات امامت آن حضرت را دارد. پژوهش حاضر، با روش توصیفی ـ تحلیلی و با استفاده از منابع معتبر اهل‌سنت، به دنبال پاسخ به این سؤال است که: چگونه حدیث کسر اصنام دلالت بر افضلیت و امامت امیرمؤمنان(ع) دلالت دارد؟ نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که مفهوم افضلیت به معنای کثرت در ثواب و برتری در صفات نفسانی قابل‌تبیین است. در معنای اول، با استناد به قرائن برون‌متنی؛ همچون حکم فقهی در خصوص شکستن بت‌ها و نظرات علمای اهل‌سنت نسبت به این حدیث و همچنین با استناد به قرائن درون‌متنی؛ نظیر یاری‌رسانی امیرمؤمنان(ع)، دلالت عبارات «طوبی» و «حق» در سخن پیامبر(ص) و تصریح امیرمؤمنان(ع) مبنی بر شرافت یافتن ایشان توسط پیامبر(ص) فضیلت و ثواب امیرمؤمنان(ع) به‌وضوح اثبات می‌شود. به‌علاوه، به دلیل منحصربه‌فرد بودن این واقعه در امیرمؤمنان(ع) و با استناد به برهان «إن»، کثرت در ثواب و فضیلتِ برآمده از قرائن برون‌متنی و درون‌متنی نیز ثابت می‌گردد. در معنای دوم افضلیت نیز، شجاعت و دلاوری امیرمؤمنان با استناد به دیدگاه شاه ولی‌الله دهلوی و تطبیق مبنای او در تفضیل شیخین بر این واقعه، اثبات گردید.
برای دریافت اصل مقاله وارد لینک شوید
