پذیرش مقاله حجت الاسلام ابوالحسن رزاقی در دوفصلنامه تطبیقی اندیشه دینی

موضوع مقاله: براهین عقلی امامت از دیدگاه شیعه و اهل سنت

نویسنده: ابوالحسن رزاقی دانش‌آموخته سطح ۳ مذاهب اسلامی، مرکز تخصصی ائمه اطهار

چکیده:

امامت در میان متکلّمان مسلمان به ریاست عامه در امر دين و دنيا و جانشینی پیامبر و احكام دین در فروع تعریف می‌شود. ظاهراً در این تعریف، اختلافی بین شیعه و اهل سنت وجود ندارد؛ امّا در اثبات ضرورت امامت، راه‌های گوناگونی پیموده شده که برهان عقلی، یکی از آنهاست. تمسّک به برهان عقلی از آن جهت است که مبادی عقلی سالم‌تر و به حقیقت نزدیک‌تر است. اماميه هم دلايل شرعى و هم براهين عقلى براى اثبات ضرورت امامت اقامه كرده‏اند؛ امّا ادّعاى اصلى آنان ضرورت عقلى امامت است. به این معنى كه عقل، بدون وساطت شرع مى‏تواند چنين ضرورتى را درك كند؛ هرچند كه شارع نيز درك عقل را در اين زمينه، تأييد و امضا كرده است. بی‌شک، برهان عقلی به ما کمک می‌کند که مسئله امامت، فراتراز ادلّه نقلی، صورت تحقّق و ثبوت به‌خود بپوشد و اهل تشکیک را با دلایل محکم عقلی، مانند برهان تقدّم فاضل بر مفضول و معصوم بر غیر معصوم و... مجاب سازد. بنابر این، این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی به نقد و بررسی براهین عقلی در مسئله امامت از دیدگاه شیعه و اهل سنت پرداخته است. آنچه که به عنوان یافته‌های پژوهش در این مقال می‌توان ذکر کرد این است که در ضرورت امامت و کبری کلی مسئله، بین شیعه و اهل وحدت نظر وجود دارد و در برخی شئون و صلاحیت‌های لازم برای شخص امام، همگرایی بین دو مذهب قابل مشاهده و ملاحظه است. اگرچه در شیوه بهره‌گیری از ادلّه عقلیه در بین مذاهب اسلامی، تفاوت‌هایی را شاهدیم.

برای مشاهده اصل مقاله وارد لینک شوید