موضوع:
نزول دفعی و تدریجی قرآن ازدیدگاه مفسرین فریقین
نویسندگان
مصطفی نیلی دانش آموخته سطح 3 تفسیر و علوم قرآن، موسسه آموزش عالی ائمه اطهار(ع)
محسن خوش فر عضو هیئت علمی جامعه المصطفی العالمیه
چکیده
نزول قرآن از مباحث مهم علوم قرآنی و تاریخ قرآن می‌باشد که سالیانی است مورد اهتمام اندیشمندان قرار گرفته است ولی آیاتی وجود دارد که به‌نظر می‌رسد در نگاه اول با هم ناسازگار هستند و منافات حل نشدنی دارند. یک بخشی از این آیات، دربارۀ کیفیّت نزول قرآن است که برخی دال بر نزول دفعی و یک‌بارۀ آیات و برخی دیگر دال بر نزول تدریجی هستند؛ تردیدی نیست که قرآن در طول بیست یا بیست و سه سال بر پیامبر نازل شده است، حال سؤال این است که دیدگاه فریقین دربارۀ نزول دفعی و تدریجی چیست؟ چه راه حلی برای جمع این دو دسته آیات، ارائه کرده‌اند؟ تحقیق پیش رو با روش تطبیقی - تحلیلی و انتقادی و با بیان نظرات مفسرین شیعه و اهل‌سنّت این اختلاف و منافات ظاهری آیات را مورد بررسی قرار داده است. نتایج پیش رو نشان می‌دهد که دربارۀ این مسئله چند نظریۀ کلی وجود دارد؛ بعضی از مفسرین معتقدند که آیات نزول دفعی مانند آیۀ اول سورۀ قدر اشاره به آغاز نزول قرآن دارد و بعضی دیگر از مفسرین قائلند که منظور از آیات نزول دفعی این است که قرآن به‌صورت یک‌جا در بیت‌المعمور یا بیت‌العزة نازل شده است. وجه جمع بین آیات این است که قرآن حقیقتی فرا لفظی دارد که جزء، آیه و سوره ندارد و برای مردم قابل فهم نیست و این حقیقت غیرلفظی به‌صورت اجمالی بر قلب پیامبر اکرم نازل شده است که همان حقیقت است که در ماه رمضان و در شب قدر نازل شده است.
برای دریافت اصل مقاله وارد لینک شوید.
