پذیرش مقاله حجت الاسلام مهدی یوسفی در دو فصلنامه مطالعات تطبیقی اندیشه دینی

موضوع: 

بازخوانی خاستگاه پیدایش و اصول اعتقادی اعتزال قدیم
نویسنده

مهدی یوسفی 
دانش‌آموخته سطح3 کلام اسلامی، پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی

چکیده

معتزله فرقه‌ای نام آشنا در دانش کلام است. این گروه در اوایل قرن دوم هجری ظهور کردند و رفته رفته به‌صورت فرقه اصلی اهل سنت درآمدند. معتزلیان در تقابل با منطق اکثریت اهل سنت که طریق نقل‌گرایی را پیشه کرده بودند، بر عقل‌گرایی تأکید میورزند. ملاک معتزلی بودن پذیرش اصول پنجگانه این گروه است. معتزله از قرن پنجم به بعد از رونق افتاد و به حاشیه رفت. منشأ و چرایی پیدایش این فرقه، اندیشمندان شاخص این مذهب و اندیشههای اصلی این گرایش از جمله سوالاتی است که نوشتار پیشرو با مراجعه به منابع کتابخانهای و روش توصیفی به دنبال یافتن پاسخی برای آن‌هاست. اصول پنج‌گانه معتزله، توحید، عدل، وعد و وعید، منزله بین المنزلتین، و امر به معروف و نهی از منکر، می‌باشد. شخصیت‌های اصلی و محوری این گرایش واصل بن عطاء، ابو الهذیل علاف، ابراهیم نظام، ابوعلی جبایی، ابوهاشم جبایی و قاضی عبدالجبار است که نقش کلیدی در شکوفایی معتزله ایفا کردند.

برای دریافت اصل مقاله وارد لینک شوید.